De eerste trip van 2019 zit er op! Lekker heen én terug “bezeild”naar Hoorn geweest, sinds 15 jaar weer eens de Grashaven bezocht. Met de Kattenkwaad voor de eerste keer schutten in de Houtribsluizen. Ook voor het eerst de marifoon die ik van Sinterklaas had gekregen gebruikt, of we achter dat vrachtschip aan mochten. Jawel hoor kom maar door! Wist die sluiswachter veel dat het ook mijn marifoon-test was.. Scheelde toch weer een half uur wachten op de volgende schutting. Vervolgens hoog aan de wind naar de overkant van het Markermeer, schuimkoppen op het water . Gelukkig kwamen we de hele weg nog geen waterplanten tegen waar dit water zo door wordt geplaagd.
Voor de landrotten moet ik “bezeild” misschien even uitleggen. Dat houdt in dat je je doel kunt bereiken zonder overstag te hoeven gaan. We hebben Hoorn heel bewust uitgekozen omdat we zaterdag noordenwind hadden en zondag noord-noordwest. Met de verouderde zeilen (project..) van de Kattenkwaad is het lastig hoog aan de wind zeilen dus dan is bijvoorbeeld Stavoren een trip waar geen eind aan komt.
Na een goed uur sturen werd de wind toch wel een beetje te hard, daarom al zeilend het eerste rif in het grootzeil getrokken. Ook dat was de eerste keer (toen we de boot kochten zaten er geen reeflijnen in het grootzeil..) en ging fluitend, fijn om te weten.
Het op zwart gaan van de navigatie tablet was ook zo’n momentje. Zaterdag voor vertrek hadden we nog een kabel doorgetrokken van het interne 12v circuit naar het instrumenten brugje waar wij een mooi USB-kitje (Alie-express..) in hebben gezet. Helaas is het switch-paneel binnen nog “vintage” (lees: uit 1978) en compleet gecorrodeerd. Kwam dus nét genoeg stroom doorheen om het “aan” lampje te laten branden maar lang niet genoeg om de tablet bij te laden. Deze heeft het toch een paar uur dapper volgehouden zonder hulpvoeding maar een paar mijl voor de haven was het echt over. Weg route ook om te delen op de website.. Gelukkig herkende ik de aanlooproute nog van vroeger, mijn vader heeft immers jarenlang in de Grashaven gelegen met z’n “Driftkikker“.
In de haven aangekomen hadden we een perfect plekje langs de hoofdsteiger, uit de wind en dus tijd voor een welverdiend biertje. De Leffe was in de bonus bij AH dus weer eens wat anders dan Heineken. Koelbox hoefde niet mee, het was nog fris genoeg zeg maar. Ik had de blikken aan bakboord onder de banken gelegd, helaas was tijdens de helling van het zeilen water (we hebben wat lekkage hier en daar..) uit de bilge naar dit opslagvak gestroomd. Nu is bilgewater nooit heel fris, eerst blikken afwassen dus, en proost.
Vervolgens samen naar het mooie centrum van Hoorn gelopen om ergens een vette saté te eten. Onderweg naar het restaurant voelde ik helaas mijn buikstreek compleet de controle overnemen. Zonder in verdere details te treden, het werd voor mij géén sate en voor Cor 2 maal. Shit happens..
De volgende ochtend gelukkig weer een stabiele buik en na de broodjes op weg naar huis. Nu halve tot ruime wind de hele weg op rompsnelheid naar Lelystad geknald. Zonnetje erbij, zalig! Weer aangekomen bij de Houtribsluizen alweer achter een groot vrachtschip aan met verzoek via marifoon. Bij het aanleggen in de sluis sloeg de motor onverwacht af, met als gevolg een onzachte landing tegen de sluismuur. Ik ben zo blij dat we geen jacht van 50k hebben 😉