Na de koop zijn we het eerst mogelijke weekend naar Enkhuizen vertrokken, toch één van de leukste bestemmingen rond het IJsselmeer. Én makkelijk te bereiken vanuit Lelystad. Dat laatste viel trouwens behoorlijk tegen want we moesten hoog aan de wind die kant op en er stonden golven van rond de meter hoogte aan lagerwal in Lelystad. De boot nog leren kennen natuurlijk en oude zeilen, dus hoogte halen en houden was een serieuze uitdaging. Vanuit de Houtribhaven moet je vanwege de “trechter” waar je uit vertrekt eerst best een stukje omhoog, altijd om de hoek van de dijk heen. Dit stukje kan met verkeerde wind nogal tijd kosten. Voorbij de bocht in de dijk kwamen we er achter dat er golven van een goede meter stonden en zijn we gaan reven want het begon steeds harder te waaien.
Dat alles wel met een mooie zon erbij, genoten! We hebben er véél langer over gedaan dan gedacht (de restaurants in Enkhuizen waren allemaal al aan het afronden) dus we zijn bij herberg “de Compagnie” naar binnen gerend waar we nog wel geholpen werden met een portie friet en een welverdiend biertje.
Ook weer toevallig. We komen aan in Enkhuizen om te betalen bij het havenkantoor, ligt daar een boot die serieus lijkt op onze Puma 26. Maar dan een stuk groter. Er zaten mensen in de kuip dus er even op afgelopen en gevraagd “is dit een Puma?” En ja hoor, een 34-voet Puma! Later kreeg ik te horen van m’n vader die uren eerder aankwam vanuit Lemmer dat deze mensen de boot hadden geleend en dat ze hadden vastgelegen bij Trintelhaven. Hadden vast geen WinGPS maar een TomTom aan boord..
De volgende dag weer terug naar Lelystad, de wind was niet veranderd dus we “vlogen” op ruime wind met 5 tot 6 knopen richting Houtribhaven. Heerlijke tocht gehad en nu was het “maar” een uur of 3 😉 Na een zalige tocht (iedereen goed bruin geworden) kwamen we bij het havenhoofd van Lelystad. Een draai aan de sleutel van de Solé 12pk diesel deed hélemaal niets! Ook geen tikje van de startmotor oid. Binnen de radio aangezet en die werkte gewoon, we hadden dus geen accu probleempje. Dan maar op zeil de haven in, fok gestreken en het grootzeil half naar beneden want we hadden de wind vol in de rug de haven in. Met een minuut of 3 waren we bij onze rij in de haven en zonder “kleerscheuren” zo de box in gedreven.
Na dit “enerverende momentje” natuurlijk snel gekeken wat de oorzaak nou was van het niet functioneren van de startmotor, we waren bang dat deze gewoon technisch einde oefening was. Niets daarvan gelukkig, draadje van de startmotor zat met kabelschoentjes vast en één van de draadjes was losgekomen tijdens onze tocht! Teruggezet en starten maar. Waar we beiden tijdens de “storing” niet eens aan gedacht hadden was dat we de motor ook aan hadden kunnen slingeren..! Gelijk geprobeerd en inderdaad, dat werkt ook prima.